Szkolenie nadzoru nad procesem spawania prętów do zbrojenia betonu

Pewna część zbrojeń, ze względów obciążeniowych, musi być wykonywana przy pomocy procesów spajania nierozłącznego (spawania i zgrzewania) ponieważ wg założeń projektanta jeszcze przed zalaniem masą betonową przenosi obciążenie. Zbrojenie takie posiada zatem cechy spajanej konstrukcji stalowej. Stosowane zatem procesy spajania muszą być realizowane przy spełnieniu wszystkich wymagań jakie są stawiane przy wykonywaniu konstrukcji spawanych. Dla wyjaśnienia warto przedstawić postanowienia różnych norm, z których wynika ta potrzeba. I tak w normie EOROKOD PN-EN 1992-1-1 [1] przeznaczonej dla projektowania konstrukcji żelbetowych powołano normę PN-EN ISO 17660-1 [2] stawiającej wymagania dla spajania prętów do zbrojenia betonu. Z kolei w normie PN-EN 1090-2 [3] dotyczącej wymagań dla konstrukcji stalowych w zestawieniu norm związanych znajduje się norma PN-EN ISO 17660-1 [2] tworząc spójny system wymagań dla konstrukcji żelbetowych, a w szczególności dla zbrojeń spawanych. Struktura normalizacyjna określa wyraźnie miejsce konstrukcji zbrojenia jako konstrukcji spawanej ze wszystkimi tego konsekwencjami. Dotyczy to przez wszystkim personelu, techniki i organizacji. W przypadku personelu oczywistym jest obowiązek posiadania odpowiednich kwalifikacji spawaczy [4] i personelu nadzoru spawalniczego [5]. Ponadto norma PN-EN ISO 17660-1[2] formułuje wymagania dla kwalifikowania osób nadzoru nad spawaniem prętów do zbrojenia betonu. Wymieniony wyżej związek pomiędzy tą normą, a normą PN-EN 1090-2 [3] stawia wymóg, że jeśli firma posiadająca kompetencje na wykonywania konstrukcji spawanych wg [3] i wykonuje prace spawalnicze przy wykonywaniu zbrojeń musi mieć odpowiedni nadzór spawalniczy, dla którego kompetencje określa norma [2] i wymagania EWF 544-01 [6]. W skrócie, każda osoba nadzoru spawalniczego [5] może nadzorować prace spawalnicze pod warunkiem skończenia dodatkowego kursu nadzoru na spawanie prętów do zbrojenia betonu [6]. W programie takiego kursu, organizowanego w Instytucie Spawalnictwa szkolący się nabywa dodatkową wiedzę dotyczącą materiałów stosowanych na pręty, specyfiki kwalifikowania technologii, badań jakościowych, sprawdzania kwalifikacji spawaczy i kontroli jakościowej. Ważnym elementem szkolenia jest organizowanie i nadzór nad strukturą organizacyjną wynikającą ze specyfiki prac spawalniczych w przedsiębiorstwie wytwarzającym konstrukcje żelbetowe. Kurs trwa trzy dni i kończy się egzaminem, którego pomyślne zakończenie daje Europejski Certyfikat Kompetencji [6].

1. PN-EN 1992-1-1, EUROKOD 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1. Reguły ogólne i reguły dla budynków.
2. PN-EN 17660-1, Spawanie. Spawanie i zgrzewanie stali zbrojeniowej. Część 1: Złącza spawane i zgrzewane obciążone.
3. PN-EN 1090-2, Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych. Część2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych
4. PN- EN ISO 9606-1 Egzamin kwalifikacyjny spawaczy. Spawanie. Część 1: Stale
5. PN-EN ISO 14731 Nadzorowanie spawania. Zadania i odpowiedzialność
6. EWF 544 – 01 „EWF Special courses. Welding Reinforcing Bars. Minimum Requirements for the Education, Examination and Qualification