66 rocznica członkostwa naszego Instytutu w MIS
1 lipca 1956 r, na posiedzeniu Prezydium Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (MIS) odbytym podczas Kongresu w Madrycie, zapadła uchwala w wyniku której nasz Instytut został oficjalnym przedstawicielem Polski i członkiem rzeczywistym MIS.
Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa (MIS) (International Institute of Welding – IIW) powstał 11 czerwca 1948 roku. Obecnie w skład Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa wchodzi 51 krajów członkowskich.
W 1974 roku została powołana Europejska Rada Współpracy w Spawalnictwie (ECCW).
W 1985 roku MIS złożył wniosek do Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO), aby stać się międzynarodowym organem normalizacyjnym. W 1986 r. został oficjalnie zatwierdzony do opracowywania norm w dziedzinie spawania i procesów pokrewnych.
W 1992 r. Europejska Federacja Spawalnicza (EWF), wcześniej znana jako ECCW, rozszerzyła porozumienie o partnerstwie w zakresie uznawania kwalifikacji spawalniczych na wszystkie kraje Unii Europejskiej, a także na niektóre kraje Europy Wschodniej.
W 2020 r. sekretariat MIS został przeniesiony z Francji do Włoch, a nowym dyrektorem generalnym Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa został mianowany dr Luca Costa.
Obecnie w Międzynarodowym Instytucie Spawalnictwa działa 18 Technicznych Jednostek Roboczych (Komisji) skupiających się na tematyce łączenia, cięcia i obróbki powierzchniowej materiałów metalowych i niemetalowych przy zastosowaniu takich procesów jak spawanie, lutowanie, lutowanie, cięcie termiczne, natryskiwanie termiczne, klejenie, mikrołączenie oraz wytwarzanie. Działalność MIS obejmuje również takie dziedziny jak: zapewnienie jakości, badania nieniszczące, standaryzacja, inspekcja, zdrowie i bezpieczeństwo, edukacja, szkolenie, kwalifikacja, certyfikacja, projektowanie oraz produkcja.
Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa sprawuje również pieczę nad prestiżowym czasopismem „Welding in the World” zarejestrowanym w 2009 r. w Thomson Reuters Science Citation Index, w którym publikowane są oryginalne prace mieszczące się w zakresie problematyki Komisji MIS.
Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa jest uznawany za największą na świecie sieć i ośrodek referencyjny w zakresie technologii spawalniczych i pokrewnych. Działa jako globalna instytucja zajmująca się nauką i zastosowaniem technologii łączenia, zapewniając forum do tworzenia sieci i wymiany wiedzy między naukowcami, badaczami, przemysłem i edukatorami oraz rozpowszechniania najnowszych informacji i najlepszych praktyk w dziedzinie spawalnictwa.
Od samego początku obecności Instytutu Spawalnictwa w MIS, pracownicy Instytutu Spawalnictwa biorą udział w Kongresach MIS oraz w pracach różnych jego Komisji. Aktualnie w pracach komisji Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa bierze udział dziewięcioro pracowników Łukasiewicz - Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach.
Przedstawiamy ich sylwetki (w kolejności alfabetycznej nazwisk) i zapraszamy do kontaktu z naszymi ekspertami w zakresie reprezentowanych przez nich dziedzin.
Prezydent Europejskiej Federacji Spawalniczej (EWF – European Federation for Welding, Joining and Cutting) w kadencji 2020–2022.
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest kierownikiem Działu „Ośrodek Certyfikacji”. Posiada doświadczenie jako audytor wiodący (Lead Assessor). Jego działalność audytorska związana jest głównie ze współpracą z MIS i EWF. Bierze udział w pracach zespołów audytujących na terenie Europy w jednostkach szkolących, kwalifikujących i certyfikujących personel spawalniczy oraz w jednostkach certyfikujących zakłady produkcji spawalniczej. Ponadto jest egzaminatorem Łukasiewicz – Instytutu Spawalnictwa osób po kursach szkolenia personelu spawalniczego oraz audytorem ośrodków do szkolenia międzynarodowego personelu spawalniczego.
Jest członkiem dwóch komisji MIS:
- Komisji III – Resistance Welding, Solid State Welding and Allied Joining Process (Zgrzewanie rezystancyjne, zgrzewanie w stanie stałym i procesy pokrewne),
- Komisji XVIII – Quality Management in Welding and Allied Processes (Zarządzanie jakością w spawaniu i procesach pokrewnych).
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest kierownikiem Laboratorium Badawczego Spawalnictwa (LBS) i pracownikiem Grupy Badawczej Technologii Spawalniczych.
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest Kierownikiem Laboratorium Badawczego Spawalnictwa (LBS), Pełnomocnikiem ds. Zarządzania Jakością i pracownikiem Grupy Badawczej Technologii Spawalniczych. Jest specjalistą w zakresie: technologii lutowania, spawania TIG, lutospawania oraz analityki chemicznej materiałów konstrukcyjnych. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz - Instytucie Spawalnictwa.
Jest członkiem komisji XVII MIS – Brazing, Soldering and Diffusion Bonding (Lutowanie, lutowanie twarde i spajanie dyfuzyjne)
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest kierownikiem Grupy Badawczej Technologii Zgrzewania, Klejenia i Inżynierii Środowiska.
Jest współautorką systemu doradczego i-EkoSpawanie, który jest innowacyjnym w kraju narzędziem wspomagającym obliczenia wielkości emisji zanieczyszczeń do środowiska pracy w przypadku spawania i procesów pokrewnych. Współpracuje z Instytutem Fraunhofer IFAM w Bremen w obszarze technologii klejenia. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa.
Jest delegatem w Komisji VIII MIS – Health, Safety and Environment (Zdrowie, Bezpieczeństwo i Środowisko). W ramach prac Komisji zorganizowała w Polsce w Instytucie Spawalnictwa, w 2008 i 2018 r., dwa spotkania robocze ekspertów z instytutów spawalnictwa, środowisk medycznych oraz ekspertów pracujących w laboratoriach producentów spawalniczych materiałów dodatkowych i urządzeń spawalniczych współpracujących z Komisją VIII MIS.
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest Zastępcą Dyrektora ds. Badawczych.
Specjalizuje się w modelowaniu numerycznym, technologiach zgrzewania rezystancyjnego, budowie zgrzewarek rezystancyjnych w oparciu o nowe podzespoły i rozwiązania, opracowaniu i budowie stanowisk badawczych na potrzeby szeroko pojętego spawalnictwa, ocenie jakości połączeń zgrzewanych rezystancyjnie, pomiarach temperatury w procesach spawalniczych, monitorowaniu parametrów procesu spawania. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz - Instytucie Spawalnictwa.
Jest członkiem dwóch komisji MIS:
- Komisji II – Arc Welding and Filler Metals (Spawanie łukowe i materiały dodatkowe),
- Komisji III – Resistance Welding, Solid State Welding and Allied Joining Process (Zgrzewanie rezystancyjne, zgrzewanie w stanie stałym i procesy pokrewne)
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest pracownikiem Grupy Badawczej Technologii Spawalniczych.
Jest specjalistą w zakresie materiałów dodatkowych do spawania oraz różnych technologii spawania łukowego (MMA, TIG, A-TIG, MIG/MAG, FCAW, SAW) stali konstrukcyjnych, a zwłaszcza odpornych na korozję stali wysokostopowych, jak również niklu, tytanu i ich stopów. Od ponad 10 lat zajmuje się zagadnieniami technicznymi i jakościowymi budowy w Polsce pierwszej elektrowni jądrowej. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa, a w 2021 roku na zaproszenie Politechniki Lwowskiej prowadził wykłady dla studentów tej uczelni jako Visiting Professor.
Jest członkiem Komisji II MIS – Arc Welding and Filler Metals (Spawanie łukowe i materiały dodatkowe)
Dyrektor Łukasiewicz – Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach.
Jest uznanym specjalistą i ekspertem w dziedzinie zgrzewania metali. Jest prekursorem w Polsce technologii zgrzewania tarciowego metali w stanie stałym z mieszaniem jądra zgrzeiny FSW (Friction Stir Welding). Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa.
Jest delegatem w komisji III MIS – Resistance Welding, Solid State Welding and Allied Joining Process (Zgrzewanie rezystancyjne, zgrzewanie w stanie stałym i procesy pokrewne)
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest pracownikiem Grupy Badawczej Spawalności i Konstrukcji Spawanych.
Jest uznanym specjalistą i ekspertem w zakresie wytrzymałości, naprężeń i odkształceń w konstrukcjach spawanych. Pracuje w obszarze procesów pospawalniczych, w tym stabilizacji wibracyjnej konstrukcji spawanych przy zastosowaniu unikatowej w skali europejskiej metodyki i urządzeń. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa.
Jest członkiem Komisji X MIS – Structural Performances of Welded Joints – Fracture Avoidance (Właściwości konstrukcyjne złączy spawanych – unikanie pęknięć)
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest pracownikiem Grupy Badawczej Technologii Zgrzewania, Klejenia i Inżynierii Środowiska.
Jest ekspertką w zakresie badań nad technologią zgrzewania tarciowego wibracyjnego tworzyw sztucznych, w tym kompozytów polimerowych wzmacnianych włóknami szklanymi. Ponadto specjalizuje się w badaniach i rozwoju technologii zgrzewania Friction Stir Welding stopów aluminium. Posiada dyplom Europejskiego Inżyniera Klejenia (EAE) oraz Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest laureatką prestiżowej międzynarodowej nagrody The Henry Granjon Prize, która została jej przyznana przez Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa w 2014 roku oraz nagrody Srebrnego Inżyniera w plebiscycie „Przeglądu Technicznego” i FSNT-NOT. Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa, w tym na specjalistycznych kursach klejenia metali, szkła i tworzyw sztucznych (EAB i EAS) oraz spawania / zgrzewania tworzyw sztucznych (CEPW).
Jest delegatem w Komisji XVI MIS – Polymer Joining and Adhesive Technology (Łączenie polimerów i technologia klejenia) a także delegatem w Grupie Roboczej Adhesive Bonding (Klejenie) w Europejskiej Federacji Spawalniczej.
W Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa jest dyrektorem Departamentu DRT ds. Rozwoju Technologii Spawalniczych oraz kierownikiem Grupy Badawczej Spawalności i Konstrukcji Spawanych.
Jest specjalistą w zakresie technologii spawania materiałów konstrukcyjnych z użyciem wiązki elektronów oraz badań w dziedzinie inżynierii materiałowej. Jest koordynatorem i współwykonawcą wielu projektów badawczych realizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa.
W 2007 r. Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa przyznał mu prestiżową międzynarodową nagrodę The Henry Granjon Prize. Posiada dyplom Międzynarodowego Inżyniera Spawalnika (IWE). Jest wykładowcą na międzynarodowych kursach szkoleniowych organizowanych w Łukasiewicz – Instytucie Spawalnictwa.
Jest członkiem dwóch komisji MIS, a mianowicie:
- Komisji IV – Power Beam Processes (Procesy wykorzystujące wiązkę mocy),
- Komisji XII – Arc Welding Processes and Production Systems (Procesy spawania łukowego i systemy produkcji)